Voor veel Wijchense chauffeurs was het nog een hele toer om in Gendringen te komen die ochtend. In verband met werkzaamheden was de afslag op de snelweg naar Gendringen afgezet.  Om toch in Gendringen te geraken moest men een omweg van zoââ¬â¢n 20 kilometer rijden. Uiteindelijk lukte het iedereen en waren de juryleden, die elke vereniging conform afspraak er 3 zou afvaardigen, nipt op tijd voor de juryvergadering.
Terwijl de kinderen de touwbanen in de stuiken al hadden ontdekt waren de ouders en begeleiders drukdoende om een droog onderkomen te creeëren. Het zou immers de gehele dag gaan regenen. De weergoden waren echter gunstig gestemd. Op een kleine bui na was het voor de rest van de dag droog en liet de zon zich zelfs aan het eind van de middag zien.

Klokslag 11.00 uur klonk het eerste startschot. Helaas voor de eerste sprintseries deed de elektronische tijd het toen nog niet. Voor deze sprinters werden er nog handtijden geklokt. Het probleem van de haperende E.T. was snel verholpen, waarna de overige atleten de exact gemeten tijd tot eenhonderdste nauwkeurig - achter hun namen konden vinden. In verband met de tegenwind, die er toch wel stond, viel de meesten hun gelopen tijd tegen. De standaardcorrectie van 0,24 sec. om een E.T.-tijd met een handtijd te vergelijken, zorgde er toch voor dat enkele atleten een nieuw p.r. liepen. Met name de meisjes junioren D 2e jaars van AVW lieten zien hoe snel zij met zijn allen zijn. Van de 8 spurtten er 7 naar een gouden limiet. Dat wil zeggen onder een tijd van 9,7 sec. op de 60 meter. De girlpower van AV Wijchen!

Ondertussen verraste Niels Fliervoet iedereen, inclusief zichzelf, bij het speerwerpen. Met een verbetering van maar liefst 7 meter van zijn persoonlijk record eindigde hij met zijn worp naar 33,14m op de eerste plaats bij de C2 junioren. Heel knap.
Koen de Jong testte zijn nieuwe spikes, die hij bekostigd had met het geld van de sporttalent van Wijchen-prijs bij het verspringen. Ze voldeden uitstekend. Meteen bij zijn eerste sprong verbeterde hij zijn eigen outdoor clubrecord naar 4,99m. Nog net geen 5 meter. Maar dat zit er dit seizoen zeker aan te komen. Misschien al wel volgende week als hij meedoet aan de Gelders Overijselse Kampioenschappen Meerkamp in Almelo. Ook zijn teamgenoten presteerden uitstekend bij hetzelfde onderdeel. Ook nu weer verbeterde Twan Evers zijn p.r. en sprong naar een vijfde stek met 4,24m.

De meisjes D junioren hadden deze wedstrijd hoogspringen op het programma staan. Daar hadden ze kennelijk veel zin in, want stuk voor stuk sneuvelde er persoonlijke records. De meest opvallende was die van Debra Mom. Met een verbetering van maar liefst 20cm sprong zij uiteindelijk over 1,35m. Maar ook 1,40m moet zij dit seizoen kunnen halen. Het scheelde immers bar weinig of zij had ook deze hoogte gehaald.
De meest aansprekende hoogspringprestatie deze dag kwam echter op naam van Merel Kramer. Deze eerste jaars D-junior bedwong een hoogte van 1,45m. En nam daarmee het clubrecord in eigen handen wat zij hiervoor op 1,40m deelden met 2 andere D-junioren. Ook komt ze met deze sprong op de nationale jaarranglijst. En dan te weten dat ze nog anderhalf jaar als D-junior heeft te gaan. Van deze meid kunnen we nog veel verwachten.

Als tweede werpnummer deze dag hadden de jongens naast speer ook discus. Veel D-junioren vinden die schijven maar ondingen en gooien maar wat raak. Dat gold niet voor Martijn Ritzer. Hij had hiervoor al goed gespeerd en wilde laten zien dat hij ook met de discus goed overweg kan. Dat bleek. Met 23,87m verbeterde hij het bestaande clubrecord ruimschoots.
De overige prestaties heb ik helaas niet allemaal meegekregen, maar kijkend naar de einduitslag heeft vooral C2 junior Iris Gerrits erg goed gepresteerd. Met een eerste plaats op kogel, een tweede op hoog, een vierde op de 1000m en een vijfde op de 80m sprint heeft ze zich als allrounder bewezen.
Een andere bijna paranormale prestatie waren de eindtijden van broer en zus Van de Hoogen op de 1000m. Zowel Erik als Astrid liepen op de honderdste nauwkeurig exact dezelfde tijd, namelijk 3.29,81 min.  in 2 verschillende series. Is dit toeval?

Wat zeker geen toeval is is dat de AVW-junioren in de tussenstand van de verenigingen na de eerste wedstrijd op een derde plaats stonden. Deze voorlopige stand hebben ze met verve verdedigd. Menig AVW-er eindigde bij de eersten op de verschillende onderdelen. Hoewel de nieuwe tussenstand nog niet bekend is moet het wel heel erg raar lopen wil AVW niet in de grote finale terecht komen.

Ook hadden de junioren deze wedstrijd de tweede mogelijkheid om hun kansen op een individuele gouden medaille te vergroten. Met nog 2 wedstrijden te gaan weten nu al enkele atleten dat ze goud hebben gehaald aan het eind van de competitie.