Waar we bij eerdere toernooien parasols nodig hebben gehad tegen de zon, hebben we nu paraplu’s bij ons tegen de regen 😀. Onze atleten zijn goed voorbereid met poncho’s, regenjassen en warme truien. 

Met een hele grote groep vertrekken we om 8.45 naar de Achterhoek. Nadat we een mooie plek hebben gevonden op de plaatselijke berg voor al onze spullen, doen we een gezamenlijke warming up. 

Eerst mogen de A-pupillen de estafette lopen. Daarna de B, C en onze mini’s. Die laatsten lopen direct naast elkaar en het is duidelijk zichtbaar dat er goed getraind is op het doorgeven van het mooi gekleurde stokje. 

Daarna gaan de teams naar de verschillende onderdelen. Voor de jongste atleten zijn er vandaag minder looponderdelen. In plaats daarvan mogen zij Vortex en Medicinebal gooien. Iedereen is fanatiek en gaat door tot de tijd om is. Wat een doorzetters en wat knap dat de gooitechniek, vooral bij de Vortex, zo vooruit is gegaan. Als er even wat ruimte in het programma zit, zitten onze atleten niet stil. Er is een stukje bos waar druk wordt geklommen, gespeeld en gegraven. 

Niet geheel onverwacht, begint het dan toch te regenen. Onze atleten, onder aanvoering van Sophie, zijn geen watjes en blijven, ondanks de regen, lang op de baan. Als het echt niet meer gaat rennen ouders en kinderen naar binnen om te schuilen en op te drogen. En het gaat even heel flink te keer buiten! Zodra het weer droog is, laat de organisatie de wedstrijd met een kleine vertraging verder gaan. We zien in de verte alweer blauwe lucht komen! Er wordt weer gesprongen (ver en hoog) en gegooid. 

Als afsluiter heeft de organisatie een mooie stadioncross uitgezet over het veld. De atleten lopen ongeveer 1500 (A) of 1000 (de rest) meter met onderweg een aantal obstakels: twee dikke matten, verschillende hordes en natuurlijk de beklimming van de Genderingse berg, waarbij bij veel lopers vooral de afdaling erg in de smaak valt. De A-pupillen worden tijdens hun loop extra aangemoedigd door een grote groep AVW-atleten boven op de berg. 

De organisatie is de hele dag al erg strak en duidelijk en het verbaast dan ook niemand dat we binnen een paar minuten bij de ‘prijsuitreiking’ staan. Alle verenigingen mogen één voor één naar voren komen om de herinneringsbeker in ontvangst te nemen. En wat we eigenlijk de hele dag al zagen, valt nu extra op: wat een enorme groep atleten uit Wijchen! 

Moe en voldaan, en met een knaloranje stressbal, vertrekt iedereen weer naar Wijchen. Het seizoen is nog lang niet klaar: op naar het kamp en de clubkampioenschappen!

Ilona Baltussen, moeder van Finn, jongens pupillen C (jongens U9)