Een beetje zenuwachtig waren we wel. Maandenlang bezig met de voorbereiding van een sport en speldag en dan opeens is het zover. Zaterdag 11 juli, de dag van de dag, die voor vele leden van de vereniging onvergetelijk zou moeten gaan. Vroeg het bed uit en dan zijn er heel even die vragen als: hebben we overal aan gedacht, is alles besteld, is er voor iedereen wat te doen, is alles op tijd klaar. Niet te lang bij stil staan; aan de slag. Luchtkussens en spellen ophalen of laten brengen, versieringen aanbrengen, tenten opzetten, aggregaten af laten leveren, elektra aansluiten, podium halen, bar halen en aansluiten, zorgen dat er eten en drinken is, foto puzzeltour voorbereiden en ga zo nog maar even door.

Er wordt besloten om met een groepje mensen bij AVW te blijven overnachten. Ik besluit lekker thuis te gaan slapen. Heeft mijn familie tenminste ook nog het idee dat AVW niet mijn eerste thuis is. 's Nachts rond vier uur word ik wakker. De reden daarvan is me snel duidelijk: Het regent, en niet een beetje, het giet. We hebben het er bij de voorbereidingen wel over gehad. Wat te doen als het de hele dag noodweer is. Kort spreken we over een alternatief programma in het MaasWaal College. Maar eigenlijk willen we daar niet eens aan denken. Het wordt gewoon goed weer en we hebben te maken met hardlopers, sporters, atleten. Die kunnen wel een buitje hebben. Alleen als het de hele dag noodweer is met onweer, wind en hagel â¦â¦. maar dat gebeurt nooit.

Opnieuw word ik wakker. Het is zes uur geweest en het regent nog steeds. Dit is niet leuk, maar alles wat nu valt, valt straks niet meer. Gelukkig wordt de regen rond negen uur minder en kunnen de laatste voorbereidingen getroffen worden.

Om half elf is het dan zo ver: het feest kan beginnen. Af en toe regent het nog wat, maar daar hebben de ongeveer 90 pupillen, die onder leiding van DJ Robin van Kraaij met de warming-up bezig zijn, absoluut geen last van. De kinderen leggen een circuit af met o.a. springkussen, stormbaan, kippen vangen, popcornkraam, geld vangen in een wervelwindcabine, limonadekoe en ballen gooien. Gelukkig is het lekker warm, want ook tijdens de spellen blijft het niet helemaal droog. Bij elk onderdeel wordt de stempelkaart afgetekend en aan het eind is er een leuke verrassing.

Na het oplaten van de witte, gele en rode ballonnen, wordt het feest plotseling verstoord door een politieauto die met gillende sirene het terrein op komt rijden. Een agent komt de kleine mascotte ophalen. Deze schijnt namelijk illegaal bij de club te zijn. Veel kinderen zijn geschrokken; het huilen staat ze nader dan het lachen. Na een paar minuten komt meneer de agent weer terug. Hij brengt niet alleen de kleine mascotte terug, maar tot ieders verbazing is er nu ook een levensechte mascotte bij.

Inmiddels zijn ook de deelnemers van de fotopuzzeltocht en de tienkamp gearriveerd. Het is gezellig druk en iedereen heeft er zin in. Ondanks dat het meedoen belangrijker is dan het winnen, straalt iedereen van enthousiasme en druipt het fanatisme er van af.

Honderd personen beginnen aan de fotopuzzeltocht, terwijl zo'n 175 mensen gaan strijden voor de overwinning bij de tienkamp. Volgens buienradar komen er nog een paar buitjes over Wijchen, maar na drie uur zal er steeds meer zon komen. Ruim 60 vrijwilligers zorgen ervoor dat alles zoveel mogelijk zonder problemen verloopt.

Spectaculair is het zeker: het buikschuiven, de stormbaan en zeker het fierljeppen.  Maar ook het A-frame lopen, waarbij behalve inzicht, vooral teamgeest erg belangrijk blijkt te zijn. Na drie uur is het even schrikken. Een hoosbui komt over Wijchen. Voor de tienkampers lijkt het echter geen probleem. De stemming blijft er goed in. It's raining men, schalt uit de speakers en er wordt gedanst op de baan. Ja, nat was iedereen toch al. De spellen worden even stil gelegd, maar iedereen wil door.

Voor de puzzeltocht is het wel vervelend, zeker voor diegenen die even geen plek hebben om te schuilen. Nat tot op het bot. Maar ook zij laten zich niet uit het veld slaan. Even naar huis om droge kleren aan te trekken en weer terug naar de baan.

Op en rond de baan gaat het er af en toe ruig aan toe. Toch zijn de opgelopen blessures (gebroken teen, gekneusde elleboog, een hamstringscheurtje en wat schaafwondjes) vaak te wijten aan domme pech. Iets later dan verwacht, stoppen de buien echt en blijft er een heerlijk zonnetje schijnen. 

Na de inspanningen van de middag wordt de dag afgesloten met een heerlijke barbecue. Meer dan 300 mensen lijken tegelijkertijd honger te hebben. Resultaat is dan dat je even in de rij mag wachten. Gelukkig is er genoeg voor iedereen. Ook voor diegenen die even iets later aanschuiven.

Heerlijk, tijdens het eten even nakletsen: wie was het snelste, wie was de beste, wie lust er nog iets te drinken? Wil er nog iemand een AVW projectiepen kopen, of misschien zelfs twee?

We kijken terug op een fantastische dag. Iedereen die aan het slagen van deze dag heeft meegewerkt: Heel, Heel, Hartelijk bedankt.