C-junioren op NK Indoor: Koen de Jong zilver met rand van goud

Afgelopen zondag, 18 januari in Groningen, waren de officieuze Nederlandse Kampioenschappen Indoor voor C-junioren, ofwel de nationale C-spelen.Koen de Jong verbaasde vriend en vijand met de verste sprong die dag naar 5.90m.

Helaas voor hem sprong concurrent Kavan Koekoek even later naar exact dezelfde afstand. De 1 na verste sprong van beide atleten bepaalde vervolgens de eindstand. Hierdoor kreeg Kavan de gouden en Koen de zilveren medaille. Koen voelde zich echter evenveel nationaal kampioen.Naast Koen deden er 4 meiden van AVW mee. Simone Hendriks, Kristy Geurts, Manon van Tongerlo en Jamilla Bousché presteerden uitstekend tijdens hun debuut op een NK. Zij kwamen terug met 2 clubrecords.

 

Vroeg op
De meiden van Rick hadden het die zondag zwaar te verduren. Ze moesten namelijk om 6.00 uur opstaan want om 7.00 uur vertrokken ze met de trainer en vader van Kristy: Marco, naar Groningen. Trainer Rick had een kort nachtje achter de rug, maar was op tijd bij Marco om mee te rijden. Volgens ooggetuige Rick waren de dames erg zenuwachtig tijdens de rit naar het verre Noorden. 
Na eerdere vergeefse pogingen van Rick hadden de meiden zich eindelijk laten overhalen om met een NK mee te doen. Gezien hun prestaties de afgelopen jaren hoorden ze daar zeker op thuis.
De overweldigende entourage van de MartiniPlaza maakten de meiden bij binnenkomst nog meer van streek. De gezichten stonden strak van de spanning. Gelukkig waren ze niet de enigen.

 

Sprint
Om 10.30 uur startten de series van het eerste onderdeel, waarvoor alle vier de dames zich hadden ingeschreven: de 60m sprint. Ondanks de zenuwen liepen alle vier een mooie tijd. Helaas voor Jamilla en Kristy was de concurrentie te sterk om hen naar de halve finale te laten doorgaan. Simone met 8,43 en Manon met 8,29 plaatsten zich wel bij de laatste 24.
De series van de halve finale later in de middag waren bloedstollend spannend. Manon liep een ijzersterke race en eindigde samen met 2 andere meiden op de honderdste seconde exact gelijk. Deze tijd betrof de zevende, achtste en negende tijd voor de finale. Aangezien er maar 8 in de finale konden lopen viel Manon helaas af omdat haar tijd in de eerste ronde een fractie langzamer was dan de anderen. Maar als je bij de eerste 10 van Nederland eindigt op het populaire onderdeel sprint, mag je zeker trots zijn. Simone eindigde uiteindelijk met haar tijd van 8,40 op de negentiende plek. Nog altijd heel erg goed.

 

1 centimeter
Na hun eerste onderdeel was de spanning eraf en begonnen de meiden ieder aan een ander onderdeel. Kristy moest gaan kogelstoten, waar de kwalificatie-eis voor de finaleronde op 11 meter stond. Slechts weinig meiden haalden deze afstand, maar de verste poging van Kristy naar 8,33m was niet voldoende om door te mogen gaan naar de finale.
Jamilla en Manon hadden beide voor verspringen gekozen. De 5 meter die Manon in het buitenseizoen had gesprongen maakte Manon kansrijk voor de finale. De afstand voor automatische kwalificatie na 3 sprongen voor de finale stond op 4,90m. Slechts weinig meiden voldeden aan deze eis. Ondanks dat Manon nauwelijks op Ver had getraind de laatste maanden sprong Manon naar een indoor clubrecord: 4,73m. Deze afstand leek toereikend voor een plaats in de finale. Helaas kwam Manon ook hier net iets (1cm) te kort voor een finaleplaats.
Jamilla sprong uiteindelijk naar een mooie 4,16m. Hier was ze zelf minder tevreden over.

 

 

Horden
Simone had gekozen voor het technisch lastige onderdeel: 60m horden. Haar serie liep ze ijzersterk. Met haar tijd van 9,92 vestigde ze een dik clubrecord en kwalificeerde zich ruimschoots voor de halve finale. Hierin brak de vermoeidheid van de lange dag haar op. Direct na de finish hoefde ze haar tijd niet te weten. Ze voelde al dat deze niet beter was. Haar tijd van 10,13 betekende echter nog altijd een landelijk vijftiende plaats.

 

Spannende strijd
Was de strijd bij het verspringen van de meisjes al heel erg spannend. Koen maakte er in zijn wedstrijd ook een echte thriller van. Weliswaar voldeed hij met zijn eerste sprong van 5,45m relatief eenvoudig aan de kwalificatieafstand van 5,30m voor de halve finale. Deze finale zelf begon minder soepel. Zijn eerste 2 pogingen in de halve finale waren ongeldig. Zijn derde en laatste poging moest goed zijn, anders had hij geen uitslag staan. Koen had er kennelijk vertrouwen in. Juist deze beslissende poging sprong hij naar 5,90m. Dit betrof direct ook weer een verbetering van het clubrecord.
Met deze afstand ging Koen als eerst geklasseerde de finale in. Hierin sprong Kavan Koekoek vervolgens ook naar 5,90m en kwam de bronzen medaillewinnaar erg dichtbij: 5,89m.

De laatste en zesde poging die Koen nog had, liet hij schieten. Hij moest immers op dat moment aantreden voor de finale 60m horden, waar hij zich tussentijds voor gekwalificeerd had. Na in de serie 9,21 en in de halve finale 9,19 gelopen te hebben, werd hij uiteindelijk in de finale vijfde met 9,28.  Ook dit is natuurlijk een topprestatie.

 

Inmiddels was het 19.00 uur en gingen we na een lange en enerverende dag weer 200km zuidwaarts. Alle Wijchense C-junioren waren het na de wedstrijd helemaal eens. Hier doen we vaker aan mee. En zeker volgend jaar, in de nieuwe indoorhal van Apeldoorn.

Nieuwsarchief 2009 Overzicht