Al vroeg in de ochtend reisde Koen met zijn vader af naar Groningen. In de Martinihallen aldaar had men speciaal voor het NK Indoor weekend 3 zalen ingericht voor alle onderdelen. Er was een aparte 8-baans 60meter sprinthal, een springhal met polsstok, hoog en verspringen en een hal met een 200meter rondbaan. Aan het publiek had men ook gedacht want overal had men tribunes met zachte zittingen dichtbij de onderdelen geplaatst. Kortom, een prachtige ambiance.

Op zijn eerste onderdeel, hoogspringen, sprong de 12-jarige atleet naar een hoogte van 1,55m. Dit betekende voor hem een verbetering van zijn persoonlijk record met 5 cm en tevens een nieuw clubrecord, maar bovenal een 3e plaats van heel Nederland.

Direct na het hoogspringen moest hij naar de series voor de 60 meter sprint. Hier won hij zijn serie in een nieuw clubrecord 8.60 sec. en ging door naar de halve finale. Hierin liep hij exact dezelfde tijd en ging met een zevende tijd door naar de finale. Deze was pas 's avonds om 18.30 uur.

Ondertussen had hij zijn derde onderdeel: verspringen. Op voorhand achtte Koen zich hier het meest kansrijk. Het ging echter niet soepel. Met een sprong van 4.75m kwalificeerde hij zich nog redelijk makkelijk bij de laatste 8. Met de 6 sprongen die hij toen nog had verbeterde hij die sprong maar met 5 centimeter. De 4.80m betekende wel zijn tweede bronzen medaille die dag.

Moe gestreden moest Koen uiteindelijk de 60m sprintfinale nog lopen. Hier kon je duidelijk zien dat de fut eruit was. Hij eindigde met 8.87 sec op een nog altijd zeer verdienstelijke zevende plaats.

De terugreis naar Wijchen heeft Koen bijna niet meer bewust mee gemaakt. Hij viel al na 5 minuten rijden in slaap. 3x raden waar hij toen over droomde.